Van water naar water ofwel van Niagara Falls naar the Finger Lakes

Temperatuur: 28 graden, beetje cloudy

Kilometers: 366 km

Hotel: Fairfield inn Ithaca

We vertrekken vanuit dit prachtige hotel en zeggen Colleen nog even gedag. De auto staat inmiddels klaar en we kunnen real smooth op weg naar onze volgende bestemming.

We hopen dat we er niet weer uit hoeven in het hokje. We gaan nu voor de derde keer the States in en drie keer zou wel scheepsrecht zijn. We sluiten wederom aan bij het leed dat file heet. We belanden niet bij hokje zes, maar bij vier. Wie weet helpt het. We mochten dus de auto houden en dat is wel erg fijn. Een blitse bak die lekker zit en rijdt. Daarnaast is ie ook nog eens netjes qua verbruik. We zijn er blij mee. Ja we zijn aan de beurt, even wachten, even wachten nog...... En ja wel we mogen door zonder een extra bezoek aan immigratie. Hup..... Op weg naar Letchworth state Parc.

Wat jammer het regent wel steeds. Het is ruim 77 kilometer dus wellicht is het daar mooier weer. We klagen wel, maar dat moet ook eigenlijk helemaal niet. Er is hier al 8 weken flinke droogte en we hebben nu een avondje en een morgen regen.

Letchworth State Parc is een ware zoektocht en eigenlijk staat het niet goed aangegeven. Dat is wel wat anders dan we gewend zijn. Uiteindelijk aangekomen bij het parc, dat ook bekend staat als Grand Canyon of the East gaan we op zoek naar een toilet hahaha.

Na al dat water, moeten we zelf ook wat water kwijt. We stoppen bij Glen Iris inn en na een toiletbezoekje besluiten we ook een kleine lunch te nemen. Heerlijk....... Het is er rustig en het weer klaart op en de zo'n gaat weer schijnen. Mams neemt de op appelhout gerookte forel en ik ga voor de gefrituurde ravioli. Klein maar fijn. We nemen daarna een koffie met gebak en dan kunnen we er tegen aan.

Het is prachtig. Ik loop even naar de Canyon met de watervallen. Na nog een paar viewpoints vinden we het welletjes, want we moeten nog wat kilometertjes tot aan Ithaca. 186 km wel te verstaan. Gewoon terug rijden naar waar we vandaan kwamen toch? Nou niet dus er splitsen zich wegen en we zijn totaal lost in space.

Na een uur zijn we er nog niet uit. Gelukkig komen we een parkranger tegen. Ze lacht al en zegt dat het vaker gebeurt. Hmm. Na vijf minuten zijn we er uit en on the road again naar Ithaca. We hebben een mooie weg en komen nog met licht aan bij het hotel. Dan is het inmiddels kwart over 9. Beetje jammer...... Er staan twee stagiaires aan de balie. De twee dames zien van niet-members geen reserveringen in het systeem staan en we zijn bij beide rijen de derde in rij. Als we na ruim een half uur aan de beurt zijn kunnen we naar onze kamer. Die ziet er prima uit. Aan de overkant zit een Mc donalds en de inwendige mens moet nog even wat inhoud hebben.

Ook bij deze Mac is het traag. Of het komt doordat er alleen maar mannen werken weet ik niet, maar slow it is. Daarna gaat het grote licht uit en voor ons ook.