Schiphol, Blue parking en huis

10 augustus 2016 - Leeuwarden, Nederland

Na een hele goede vlucht komen weer aan op Schiphol. Geweldig hoor die business class. Je kunt languit en dat doen we dan ook. Ik ging al voor de kleine snack gisteravond en niet uitgebreid eten (had in de lounge ook al wat gehad). Het ontbijt heb ik gemist cq overgeslagen. Ik werd net wakker en kon wel wat krijgen, maar had niet zo'n zin.

De huisjes kunnen we ook weer meenemen en alles is klaar. We moeten even op assistentie wachten. De business class is al leeg en er hebben twee mensen hun huisje laten staan. Die krijgen we zomaar mee van de purser. Nou ja wat aardig.

Ze brengen mams buiten het vliegtuig en daar worden we overgedragen aan grondpersoneel van Schiphol. Dit draait echter weer uit op een regelrechte ramp.

Ik kan niet meerijden op het karretje, wat ik nog kan snappen. Er moet een vrouw bij op die er moeilijk ter been is. Maar die sleurt een bagage met zich mee, niet normaal. Of het is niet van haarzelf of wel, maar als dat zo is snap ik niet dat iemand zoveel handbagage mee mag. Ik word naar de bagagehal gestuurd. Mams heeft de tas met de paspoorten. Dat gezegd hebbende, zit ik inmiddels net in een stukje niemandsland net voor de paspoortcontrole en daarna de bagagehal.

Er is maar 1 toegangsweg wordt me verzekerd. Nou dat is niet helemaal waar dus. De (volgende beveiligers en marechaussee) luie Schipholmedewerkers die graag op een karretje rijden, rijden mams naar een verkeerde hal en een ander gedeelte van Schiphol. Eerst mag ik daar niet weg (zonder paspoort) maar daarna mag ik onder begeleiding van de marechaussee  toch naar de ruimte waar mams is. Dit kost ons een uur. Nou waren we een half uur eerder geland, maar om nou zo je tijd te verdoen. Gelukkig zijn we er daarna snel en staat de bagage (als 1 van de weinigen) nog op de band, dus daar is het niet meer dringen geblazen.Maar Schiphol blijft voor invaliden toch een ellende terwijl je in het buitenland met alles voorrang hebt..... Het lijkt wel alsof ze zich schamen voor deze categorie.)

We bellen Blue Parking en in een mum van tijd zijn ze er en zijn we weer bij de auto Die staat netjes klaar. Hoera!. De temperatuur is wat minder 15 graden?

We zijn weer thuis. Gooien de koffers uit de auto en bellen Els en Naomi voor Beau. We blijven daar even lekker plakken en hebben een gezellige avond. Zij pasten op Beau, omdat oma plotseling in het ziekenhuis raakte. Gelukkig is dat ook goed afgelopen en kon het opgelost worden op deze manier. Wat zijn we blij met zulke vrienden!

We kijken terug op een geweldige reis. Wat zou het mooi zijn als we nog een keer zoiets kunnen doen. Bedankt voor alle reacties en het op de hoogte houden van ons  :)